1. قرآن كريم معجزه جاويدان پيامبر گرامى(ص)  است كه كسى مانند آن را نياورده و نمى تواند بياورد، ولى تورات و انجيل معجزه نبوده و نيستند.

2. قرآن داراى دو نزول بوده است: اوّل: «نزول دفعى و جمعى» كه از سوى خداوند متعال يك جا بر قلب پاك پيامبراكرم(ص)  در ماه مبارك رمضان و شب قدر نازل شده است. دوم: «نزول تدريجى» كه برحسب شرايط و حوادث و نيازها طى 23 سال فرو فرستاده شده است، ولى تورات و انجيل فقط يك نزول (دفعى) داشته است.

3. قرآن موجود در دست ما، همان قرآن اصلى و كلام خداست كه بر پيامبر گران قدر(ص)  نازل و زير نظر آن حضرت جمع آورى شده و به صورت كتاب درآمده و بدون كم و زياد به دست ما رسيده است، زيرا نگهبانى از آن را خود خداوند متعال به عهده گرفته است;

سوره حجر 9

(( اِنّا نَحنُ نَزَّلنَا الذِّكرَ واِنّا لَهُ لَحـفِظون ))

(( ما قرآن را نازل كرديم و به طور قطع نگه دار و حافظ آنيم...))

ولى تورات و انجيل فعلى اين گونه نيستند. شواهد تاريخى و ادله ديگر نشان مى دهد كه تورات و انجيل اصلى از بين رفته و فقط قسمت هايى از آن دو كتاب آسمانى را پيروان حضرت موسى و عيسى(ع)  مدت ها بعد از وفات آنها نوشته اند كه آن هم متأسفانه با خرافات فراوان آميخته شده است. بنابراين، تورات و انجيل فعلى مجموعه كتاب هاى تاريخى است كه به وسيله يهوديان و مسيحيان نوشته شده، نه اين كه كتاب آسمانى حضرت موسى و عيسى باشند.

4. محتوا و معارف قرآن كريم با تورات و انجيل متفاوت است و اصلاً با آن دو قابل مقايسه نيست...

5. قرآن، از اختلاف و تناقض پيراسته است، در حالى كه تورات و انجيل نه تنها، هيچ يك از اين ويژگى ها را ندارند، بلكه محتواى آن دو آميخته با خرافات و نسبت هاى ناروا به پيامبران الهى است; براى نمونه:

الف) تورات، گوساله سازى و دعوت به بت پرستى را به هارون، وزير و جانشين موسى(ع)  نسبت مى دهد، در حالى كه شخصى از بنى اسرائيل به نام سامرى اقدام به چنين كارى كرد و قرآن، دامان اين دو رهبر و پيامبر الهى (موسى و هارون) را از هرگونه آلودگى به شرك و بت پرستى پاك مى داند.

ب) قرآن، سليمان را پيامبرى بزرگ با علم سرشار و تقواى بسيار مى داند كه با داشتن حكومت عظيم، هرگز اسير مقام و مال نشد و ... ولى تورات، در زمينه هاى گوناگون بدترين نسبت ها را به او مى دهد كه نقل آنها شرم آور است.

ج) انجيل به خداوند سبحان نسبت تجسّم داده و مى گويد: خدا به صورت انسان مجسّم شده و ... ولى قرآن مى فرمايد:

سوره شوری 11

((ليس كمثله شىء))

(( هيچ چيز همانند او نيست. و ... ))

تورات درباره پیامبر اکرم (ص) چه گفته است؟!

در كتاب ها عهدين مانند «تورات» از احوال پيامبران به ويژه پيامبر گرامى اسلام (ص) به تفصيل سخن گفته شده است، ليكن چون متأسفانه آن كتاب ها، دست خوش تحريف و نقصان شده، به طور كلى دل نهادن به داستان هاى تورات روا نيست، زيرا در اين كتاب، مطالبى مشاهده مى شود كه با مقام منيع رسالت و مرتبه والاى نبوت منافات دارد، لذا از شرح تفصيلى آن چه در تورات درباره پيامبراكرم(ص)  ذكر شده معذوريم.

آن چه در همه كتاب هاى دينى از جمله تورات به چشم مى خورد، بشارت هايى درباره پيامبراكرم (ص)  است كه حاكى از قدرت فوق العاده و كمك و پشتيبانى الهى نسبت به آن حضرت مى باشد.
در اين باره به دو نمونه اشاره مى كنيم:

1. در «سِفر تثنيه» آياتى وجود دارد كه ترجمه فارسى آن به نقل از تورات فارسى چنين است:

(( يهوه خدايت پيامبرى را از ميان تو از برادرانت مثل من براى تو مبعوث خواهد گردانيد، او را بشنويد و خداوند به من گفت: آن چه گفتند نيكو گفتند ... پيامبرى را براى ايشان از ميان برادران ايشان مبعوث خواهم كرد و كلام خود را به دهانش خواهم گفت)) .

2. حضرت موسى(ع)  در اواخر عمر طى سخنانى كه انحطاط آينده قوم خود را نشان مى داد، عبارتى فرموده كه در تورات امروزى ترجمه فارسى آن چنين است:

(( و گفت: خدا از كوه سينا آمد و برخاست از سعير به سوى آنها و درخشيد از كوه «فاران» و آمد با ده هزار مقدس از دست راستش با يك قانون آتشين.))

تحقيقات جغرافى دانان قديم و بعضى از دانشمندان مسيحى حاكى است كه مراد از كوه «فاران» مكه مى باشد. در ترجمه عربى تورات سامرى تصريح شده است: «فاران» در حجاز است. «وسكن مدبر فاران ] = الحجاز] و اخذت له امه امراة من ارض مصر; او ] = اسماعيل] در بيابان فاران يا پاران ـ واقع در حجاز ـ مسكن گزيد و مادر او برايش زنى در سرزمين مصر گرفت...

در «تورات» سخنان ديگرى درباره پيامبراكرم (ص)بيان شده است.

در خاتمه شايان ذكر است قرآن، برخى از بشارت ها و ويژگى هاى رسول گرامى اسلام(ص)  را به نقل از كتب آسمانى پيشين نقل كرده است كه در صحت آن هيچ ترديدى نيست. يكى از آيه ها اين است:

سوره صف 6

((واِذ قالَ عيسَى ابنُ مَريَمَ يـبَنى اِسرءيلَ اِنّى رَسولُ اللّهِ اِلَيكُم مُصَدِّقـًا لِما بَينَ يَدَىَّ مِنَ التَّورةِ ومُبَشِّرًا بِرَسول يَأتى مِن بَعدِى اسمُهُ اَحمَد ... ))

((و هنگامى كه عيسى پسر مريم گفت: اى فرزندان اسرائيل، من فرستاده خدا به سوى شما هستم. تورات را كه پيش از من بوده تصديق مى كنم و به فرستاده اى كه پس از من مى آيد و نام او احمد است بشارتگرم ... )) و نيز در آیات دیگری چون انعام آيه 20; بقره آيه 146، 89، 41، 42 و اعراف، 157.

آيا قرآن مندرجات تورات و انجيل را تصديق كرده؟!

درآيات متعددى ازقرآن مجيد،اين تعبيربه چشم مى‏خورد كه: قرآن مفاد كتب پيشين را تصديق مى‏كند.

در آيه 48 مائده می ‏فرمايد:

سوره مائده 48

(( وَ أَنْزَلْنا إِلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتابِ ))

((ما اين كتاب را به حق بر تو نازل كرديم در حالى اين كتاب كتب آسمانى پيشين را تصديق مى‏كند. ))

همين امر سبب شده كه جمعى از مبلغان يهود و مسيحى، اين آيات را سندى بر عدم تحريف تورات و انجيل بگيرند، و بگويند: تورات و انجيل در عصر پيامبر اسلام مسلما با تورات و انجيل امروز تفاوتى پيدا نكرده، و اگر تحريفى در تورات و انجيلها رخ داده باشد، مسلما مربوط به قبل از آن است، و چون قرآن صحت تورات و انجيل موجود عصر پيامبر اسلام را تصديق نموده پس مسلمانان بايد اين كتب را به عنوان كتب آسمانى دست نخورده به رسميت بشناسند.

در پاسخ میتوانیم بگوییم که:

آيات مختلفى از قرآن گواهى مى‏دهد كه نشانه ‏هاى پيامبر اسلام و آئين او در همان كتابهاى محرف كه در دست يهود و نصارى در آن زمان بوده وجود داشته است، زيرا مسلم است كه منظور از تحريف اين كتب آسمانى اين نيست كه تمام كتابهاى موجود باطل و بر خلاف واقع مى‏باشد، بلكه قسمتى از تورات و انجيل واقعى در لابلاى همين كتب وجود داشته و دارد، و نشانه‏هاى پيامبر اسلام، در همين كتب و يا سائر كتابهاى مذهبى كه در دست يهود و نصارى بوده، وجود داشته است (و الان هم بشاراتى در آنها هست).

به اين ترتيب ظهور پيغمبر اسلام ص و كتاب آسمانى او عملا تمام آن نشانه‏ ها را تصديق مى‏نموده زيرا با آن مطابقت داشته است.

بنا بر اين معنى تصديق قرآن نسبت به تورات و انجيل اين است كه صفات و ويژگيهاى پيغمبر ص و قرآن با نشانه‏هايى كه در تورات و انجيل آمده مطابقت كامل دارد.

استعمال واژه" تصديق" در معنى" مطابقت" در آيات ديگر قرآن نيز مشاهده مى‏شود، از جمله در سوره صافات به ابراهيم ع مى‏گويد: 

سوره صافات 105

(( قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيا ))

((تو تصديق خواب خود نمودى)) 

يعنى عمل تو مطابق خوابى است كه ديده‏اى، و در سوره اعراف چنين مى‏خوانيم.

سوره اعراف 157

(( الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِنْدَهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِيلِ... ))

(( همانان كه از اين فرستاده پيامبر درس نخوانده كه [نام] او را نزد خود در تورات و انجيل نوشته مى‏يابند... ))

اين معنى صريحا بيان شده، يعنى اوصافى كه در او مى‏بينند مطابق است با آنچه در تورات يافته‏ اند.

در هر حال آيات فوق چيزى جز" تصديق كردن عملى" قرآن و پيامبر ص نسبت به نشانه‏هاى حقانيت او كه در كتب گذشته بوده است نيست، و دلالتى بر تصديق تمام مندرجات تورات و انجيل ندارد بعلاوه آيات متعددى از قرآن حكايت از اين مى‏كند كه آنها آيات تورات و انجيل را تحريف نمودند، اين خود شاهد زنده‏ اى است بر گفتار بالا.

در مورد تورات:

کلمه تورات عبری است و به معنای شریعت و قانون آمده است. تورات دارای 5 بخش است که به اسفار پنجگانه معروف است :

1. سِفر پیدایش

سفر پیدایش یا تکوین که درباره آفرینش جهان ، آدم و حوا و موجودات و کائنات در 6 روز بحث می‌کند. در این سفر از طوفان نوح و کشتی او و قصه ابراهیم و یعقوب و بنی‌اسرائیل سخن رفته و آن کتاب به مرگ یوسف پسر یعقوب پایان می‌پذیرد.

2. سِفر خروج

سفر خروج که درباره بیرون آمدن عبرانیان به قیادت موسی از مصر است و نیز از احکام موسی در این سفر سخن رفته است.

3. سفر لاویان

سفر لاویان که درباره اعقاب لاوی از اسباط بنی‌اسرائیل است. در آن از احکام و شرایع یهود و وظایف لاویان و قضاوت سخن رفته است.

4. سفر اعداد

سفر اعداد که درباره تقسیم اسباط بنی اسرائیل و آمار ذکور ایشان و ترتیب منازل آنها است.

5. سفر تثنیه

سفر تثنیه که بمعنای دوتایی و دوباره شدن چیزی است همه احکام و شرایع تورات در آن از نو تکرار می‌گردد و به مرگ موسی و دفن او در کوه‌های موآب پایان می‌پذیرد.

عقیده یهودیان درباره اسفار پنجگانه

یهودیان این اسفار پنجگانه را تورات نیز می‌خوانند و اعتقاد دارند که همه آنها بر موسیعلیه‌السلام نازل شده است.

در مورد انجیل:

انجیل کلمه‌ای است یونانی الاصل به معنای بشارت و یا آموزش جدید است و جمع آن به زبان عربی اناجیل است.که زندگی نامه عیسی مسیح و بیانات اخلاقی او در این اناجیل مسطور است و از این اناجیل چهارتای آن در نزد تمام مسیحیان جهان معتبر است که عبارتند از:

1. انجیل مرقس

قدیمیترین و کوتاهترین اناجیل است و مشتمل بر شانزده باب است. این انجیل عبارت از خاطرات قدیس ، پطروس ، حواری است که یوحنا مرقس در هنگامی که هنوز در اورشلیم می‌زیسته پیش از اینکه به آنطاکیه بیاید آن را تدوین کرده بود. در این انجیل حوادث دوران جوانی عیسیعلیه‌السلام از هنگام تعمید او نوشته شده است و در آنجا آمده که عیسی پسر انسان است و در هنگام تعمید به فرزندی خدا پذیرفته شده و او مسیح حقیقی است.

2. انجیل متی

مشتمل بر 28 باب است. در این انجیل بیان شده که عیسی همان مسیح است که پیامبران پیشین یهود پیشبینی کرده و آمدن او را وعده داده اند.

3. انجیل لوقا

مشتمل بر بیست و چهار باب است. در این انجیل از حلول خداوند در پیکر عیسی و دوشیزگی مریم عذرا و تولد خارق العاده عیسی سخن رفته است.

4. انجیل یوحنا

این انجیل شامل وقایع مهمی است که در سه انجیل اول ذکر نگردیده و مشتمل بر بیست و یک باب است. در این انجیل تاکید در الوهیت عیسی مسیح شده و او را کلمه و فرزند پدر یعنی خداوند دانسته است و تاکید می‌کند : عیسی نه از خون و نه از تمنای مردم بلکه از خدا تولد یافت. یوحنا در این انجیل اعمال رسولان را از انجیل لوقا و شرح و انتشار و پیشرفت مسیحیت را در مغرب زمین تا زمان پولس ذکر می‌نماید.

نظر قرآن درباره تورات و انجیل

خداوند در قرآن در آیات مورد بحث و هر جا که از کتاب عیسی علیه‌السلام نام برده است کلمه انجیل را به صورت مفرد آورده و نزول آن را از طرف خدا معرفی می‌کند.

بنابراین اناجیل بسیاری که بین مسیحیان متداول است حتی معروفترین آنها یعنی اناجیل چهارگانه ( لوتا ، مرقس ، متی ، یوحنا ) وحی الهی نیست. همانگونه که خود مسیحیان نیز این موضوع را انکار نمی‌کنند و معتقدند که شاگردان حضرت مسیح این اناجیل را با الهام الهی نوشته‌اند.

در مورد تورات نیز باید گفت که غیر از اسفار پنجگانه تورات هیچ یک از این کتب ، کتب آسمانی نیستند بلکه کتابهایی تاریخی هستند که بعد از موسی بن عمران نوشته شده‌اند چون در آنها شرح وفات موسی علیه‌السلام و چگونگی تدوین وی و پاره‌ای از حوادث بعد از وفات موسی علیه‌السلام آمده است.

بعلاوه محتویات این کتب که آمیخته با خرافات فراوان و بعضی سخنان کودکانه است گواه دیگری بر ساختگی بودن آنهاست. شواهد تاریخی نیز نشان می‌دهد که تورات اصلی از میان رفته و بعدها پیروان موسی علیه‌السلام این کتابها را به رشته تحریر در آورده‌اند.

بنابراین تورات و انجیلی که آن روز در دست یهود و نصاری بوده همگی تحریف شده نبودند. بلکه پاره‌ای از مطالب آنها همان تورات و انجیل واقعی بوده که بر موسی و عیسی علیه‌السلام نازل شده و اما همه آنها آیاتی که از طرف خدا نازل شده باشد نبوده بلکه دستخوش سقط و تحریف شده است. پس قرآن کریم این تورات و اناجیل را فی‌الجمله و نه صد در صد قبول دارد و نیز به وقوع تحریف و دستخوردگی آنها شهادت داده ، می‌فرماید :

«و لقد اخذ اللّه میثاق بنی‌اسرائیل» تا آنجا که می‌فرماید : «. . . و جعلنا قلوبهم قاسیة یحرّفون الکلم عن مواضعه و نسوا حظاً ممّا ذُکّروا به ... و تا آنجایی که می‌فرماید : «و من الذین قالوا اِنّا نَصاری اَخذنا میثاقهم فَنَسوا حَظّاً مٌِمٌا ذکِِّروا به ...» و در این سه آیه از وقوع تحریف و سقط تورات و انجیل خبر داده است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: